Ingrediënten voor 5 à 6 personen:400 g meel van kikkererwten1.5 l water½ glas en 6 eetlepels extravergine olijfolie zout en peper
Los het kikkererwtenmeel langzaam op in anderhalve liter koud water, voeg een beetje per keer toe. Meng goed en lang. Het mengsel moet vloeibaar zijn, zonder kontjes. Voeg een theelepel zout toe en laat een half uur rusten op een koele plek.
Verwijder hierna met een schuimspaan het schuim dat zich heeft gevormd en voeg een half glas olijfolie toe aan het meelmengsel. Vet de bodem van een ruime ovenschotel in (de cecina moet dun worden uitgespreid: iets meer dan een halve centimeter dik) met de overgebleven olijfolie en doe er het mengsel van kikkererwtenmeel in. Bak in een zeer hete oven (op de hoogste temperatuur) totdat zich een goudbruin korstje heeft gevormd.
Eet de cecina heet met een snufje peper erover.
Dit is een zeer smakelijk gerecht dat stamt van de kust van Ligurië om vervolgens af te dalen langs de Toscaanse kust tot Pisa, Viareggio en Livorno. Het recept hier is eenvoudig, maar speciaal, want authentiek. Helaas verliest het gerecht iets van zijn smaak wanneer het in de gewone oven wordt gebakken: de 'cecina' houdt, net als de pizza, van het 'levende' vuur van de houtoven. Probeer het toch eens te bereiden: het is de moeite waard. Het is een vrij onbekende specialiteit, maar heerlijk. In de weinige pizzeria's die hem nog bereiden, wordt hij naturel gegeten of in een focaccia of een schiacciata met olijfolie.
(1) Het zou ideaal zijn om een ronde vorm van koper of aluminium te gebruiken, zoals dit gebruikelijk was in de traditionele bakkerijen.