Week de gedroogde bonen - de in Toscane traditionele cannellinibonen zijn elders niet makkelijk te vinden - de avond ervoor. Laat ze ‘s ochtends (over het algemeen na ca. 8 uur weken) uitlekken, doe ze in een pan en bedek met koud water (voor 400 g bonen hebt u ongeveer 2 liter nodig). Voeg de knoflook, de salie, de olijfolie en het zout toe en zet de pan op het fornuis op laag vuur. Het water moet koken zonder de bonen te ‘bewegen’, langzaam. Het is niet eenvoudig een kooktijd aan te geven. Dit hangt af van de kwaliteit van de bonen, van de ‘leeftijd’ ... maar maakt u zich geen zorgen, daar bestaat een oplossing voor die altijd geldig is in de keuken: proeven! Verhit ondertussen in een aardewerken of stalen pan met een dikke bodem de olijfolie, de twee teentjes knoflook en de salieblaadjes. Voeg de geconcentreerde tomatenpuree, aangelengd met een half glas water, en de gepelde tomaten toe. Voeg zout toe en laat de saus 10 à 15 minuten koken 4. Doe de gekookte en afgegoten bonen 5 erbij in de pan, voeg indien nodig nog zout toe en een snufje peper. Laat nog ongeveer 10 minuten zachtjes koken, terwijl u voorzichtig roert. Aan het einde van de kooktijd moet de saus dik zijn, de bonen goed gaar maar niet kapot gekookt en alles goed gemengd.

Bonen ‘all’uccelletto’ worden zelden alleen geserveerd. Meestal worden ze geserveerd bij een vleesgerecht (rundvlees, kip, konijn, varkensvlees), ook in een saus (met goed gare tomaten). “La loro morte” (= het einde), zoals wij plachten te zeggen, is om ze te bereiden met verse varkensworstjes waar u met de tanden van een vork in hebt geprikt en die u 5 à 10 minuten van tevoren in een koekenpan hebt laten aanbraden om kleur te krijgen. Op het moment dat u de tomaten toevoegt, doet u ook de worstjes erbij (meestal één per persoon, twee als u veel trek hebt!); ze blijven koken terwijl de saus indikt. Fagioli all’Uccelletto al dan niet met saucijsjes, worden altijd erg gewaardeerd … door groot en klein.

De bijzondere naam komt waarschijnlijk van het gebruik van salie in het recept. Dit aromatische kruid wordt veel gebruikt bij ons in de keuken en was onontbeerlijk bij het bereiden van 'uccelletti' (= vogeltjes, op welke manier dan ook: gebraden, aan het spit, of in saus). Tegenwoordig is het moeilijk gerechten met deze kleine vogels te bereiden of om ze te vinden in een restaurant: een traditionele Toscaanse lekkernij, die om meerdere en terechte redenen aan het verdwijnen is.